To, czego uczą mnie w firmie, w której od paru miesięcy pracuję na stanowisku asystenta handlowego Stalowa Wola kłóci się z tym, co od dzieciństwa wpajali mi rodzice. W głowie mam jeden wielki bałagan, nie wiem co o tym wszystkim myśleć, na czyich opiniach polegać i jak się zachowywać. Z jednej strony wierzę w to, co przekazali mi moi mądrzy rodzice, a z drugiej chciałbym okazać się dobrym pracownikiem zasługującym na szybki awans.

Rodzice zawsze powtarzali mi, bym wyżej niż swoje potrzeby stawiał potrzeby innych osób. Niektórzy nie mają tyle szczęścia w życiu, co ja, dlatego należy okazać im szacunek i jak najlepiej pomóc w realizacji swoich planów. Wobec innych osób zawsze należy być szczerym, dobrym i chcieć dla nich jak najlepiej. Te rady świetnie sprawdzały się przez 25 lat mojego życia. Oczywiście czasami dostawałem od losu cięgi za swoją dobroć, ale z reguły osoby, którym pomogłem, potrafiły się jakoś odwdzięczyć – wystarczyło dobre słowo i uścisk dłoni.

W pracy asystenta handlowego to, w co wierzę, jest regularnie podkopywane. Tutaj nie liczy się dobro innej osoby, a więc klienta, a przede wszystkim dobro firmy. Oczywiście dla klienta trzeba być miłym, jednak dążymy przede wszystkim do zwiększenia obrotów firmy i to jest naszym priorytetem.

Trudno mi ocenić to, co dzieje się teraz w moim sercu. Duszę mam rozdartą na pół, bo nie postępuję tak, jak chciałbym. Podoba mi się w sprzedaży, ale chciałbym móc sprzedawać na swoich warunkach, nie na warunkach firmy.

Ostatnie dni przed Świętami, które moje dzieci spędzają w swoich szkołach to głównie dni poświęcone na zabawę, wspólne biesiadowanie i przygotowywanie się do świątecznego czasu. Dla nich to ciągła zabawa i radość, a dla nas, rodziców, ciągłe przygotowania i wydawanie pieniędzy. W szkołach co rusz organizują bożonarodzeniowe bale lub wspólne Wigilie, które przecież za coś trzeba urządzić. Każde dziecko ma w obowiązku przynieść coś do jedzenia, a żeby coś przynieść to trzeba na to kupić składniki i to zrobić.

W tym roku w szkołach moich dzieci wymyślono wzajemne obdarowywanie się prezentami. Każde dziecko losowało inne dziecko i temu robiło prezent do 40 zł. Kwota niby nieduża, ale jednak. Do tego dochodzi problem co takiemu dzieciakowi kupić i jak to znaleźć. Na bieganie po sklepach trzeba przecież mieć czas. Czas i pieniądze.

Ostatnich kilka miesięcy w zawodzie asystenta handlowego nie było zbyt udanych, dlatego moje zarobki znacznie się skurczyły. Nie jest źle, bo żona też zarabia, ale jednak musimy uważać na to, co kupujemy, asystent handlowy Ostrowiec Świętokrzyski. W tym roku nasze Święta będą nieco skromniejsze niż zazwyczaj, ale i tak będziemy się świetnie bawić. Prezenty nie są ważne, najważniejszy jest czas spędzony w gronie rodziny!

Do moich asystenckich obowiązków doszło niedawno jeszcze jedno zadanie, zupełnie niezwiązane z zawodem asystenta handlowego Świdnica. Kierowniczka naszego działu od pewnego czasu pała wielką miłością do storczyków, które zawzięcie kolekcjonuje. Skoro w jej własnym domu brakło już miejsca na nowe doniczki z kwiatami, postanowiła paroma okazami rozweselić swój firmowy gabinet.  Zanim się zorientowaliśmy jej biuro stało się małą oranżerią z mnóstwem kwitnących orchidei, o które ktoś musi dbać.

Jako, że kierowniczka dobrze wie, że mam licencjat z ogrodnictwa to mi poleciła dbać o swoje kwiaty podczas jej nieobecności, a że akurat poszła na dwutygodniowy urlop wypoczynkowy to ja teraz dwoje się i troję, by zachować przy życiu jej pupilki. Dobrze, że nasze biura wyposażone są w klimatyzację, bo nie wiem co to by było, gdyby te biedne kwiaty musiały trwać w takim upale.

Początkowo byłem nieco zły, że to mnie przypadła „zaszczytna” funkcja opieki nad kwiatami kierowniczki, jednak teraz nawet się z tego cieszę. Każdego dnia mam dodatkowych dziesięć minut przerwy, w których idę do gabinetu i sprawdzam czy wszystko jest OK. Storczyki nie potrzebują dużej ilości wody, więc często spędzam ten czas na siedzeniu na krześle i odpoczynku od zgiełku prowadzonych rozmów telefonicznych.

Nie wiem jak uda mi się przeżyć nadchodzący dzień pracy, ale jeśli pod koniec dnia nadal będę miał dwie ręce, dwie nogi i całą głowę to uznam to za wielki sukces. Zazwyczaj w trakcie ośmiu godzin pracy mam umówione jedno, góra dwa spotkania z klientami na mieście. Jest to liczba odpowiednia, by jednocześnie wypełnić wszystkie obowiązki w biurze, przygotować do spotkań i postarać się o pozyskanie nowych klientów dla firmy.

Dzisiaj cały dzień w pracy spędzę poza biurem, asystent handlowy Gdynia, bo przede mną aż 5 spotkań zaplanowanych na różne godziny i odbywających się w różnych punktach trójmiasta. Nie wyobrażam sobie w jakim stanie będę docierał na coraz to kolejne rozmowy, jednak dużym sukcesem będzie, gdy w ogóle uda mi się wszędzie zdążyć na czas. Niby przed każdym spotkaniem mam wystarczającą ilość czasu, by spokojnie przemieści się z miejsca na miejsce, jednak nigdy nie wiadomo co będzie się działo na drogach i czy czasem nie wpakuję się w jakiś wielki korek uliczny. Spotkanie z pięcioma klientami jest już wystarczająco stresujące, nie chciałbym się jeszcze denerwować przejazdem z miejsca na miejsce.

Jeśli uda mi się przetrwać dzisiejszy dzień, na pewno postaram się zamieścić jeszcze jeden post i opisać jak mi poszło. Mam nadzieję, że ta wiadomość będzie bardzo krótka i będzie się mieściła w czterech słowach: „Poszło mi bardzo dobrze”.

Po przepracowaniu czterech lat w zawodzie asystenta handlowego, nareszcie przyszedł ten dzień, w  którym pożegnam się z mało lubianym zajęciem i rozpocznę karierę na innym stanowisku. Zmiany w moim życiu zawodowym spowodowane są awansem, jaki dzięki ciężkiej pracy i poświęceniu przypadł mi w udziale. Jeszcze tydzień temu nie miałem pojęcia, że czeka mnie niespodziewany rozwój kariery, bo wszystko nastąpiło bardzo szybko.

Gdy prezes wezwał mnie na indywidualną rozmowę obawiałem się, że zrobiłem coś nie tak i dostanę niezłą burę. Ostatnimi czasy miałem problem z realizacją pewnego projektu i byłem przekonany, że przyczyna tego spotkania leży właśnie w tym projekcie. Wchodząc do gabinetu prezesa myślałem, że serce wyskoczy mi z piersi, pot spływający po plecach natychmiast przesiąknie przez marynarkę. Wyczuwałem, że wizyta u prezesa może być początkiem końca, a jego mina jedynie potwierdzała moje przypuszczenia.

Gdy prezes uprzejmie, aczkolwiek bardzo oficjalnie, poprosił mnie o zajęcie miejsca naprzeciwko biurka poczułem, że nogi mam jak z waty i na fotelu na pewno usiądę, ale nie wiem czy wstanę. Nagle, w ciągu zaledwie ułamka sekundy wyraz twarzy prezesa się zmienił, a na jego obliczu wykwitł piękny uśmiech. Szef poinformował mnie, że jest pod wrażeniem tego, jak zręcznie poradziłem sobie z ostatnim problematycznym projektem, asystent handlowy Rybnik, i w wyniku pewnych zmian restrukturyzacyjnych ma zamiar powierzyć mi stanowisko managera działu! Byłem w ogromnym szoku!