Przede mną spore wyzwanie i nie chodzi mi tu o wyzwanie zawodowe, a takie typowo codzienne. Wydaje mi się, że przy tym, co mnie nie długo czeka, obowiązki zawodowe asystentki handlowej to pikuś.

Otóż, moja ukochana córeczka za miesiąc kończy rok i w związku z tym czas wziąć się za przygotowanie jakiejś super imprezki. Wiem, że będzie ciężko, bo gości będzie co niemiara, a do tego połowa mojej rodziny to ludzie niebywale wymagający, którzy jeśli coś im się nie spodoba nie zostawią na mnie suchej nitki. No taka trafiła mi się rodzina i nic na to nie poradzę. Dobrze, że przynajmniej „strona” męża jest normalna i im zawsze wszystko pasuje, byle było co zjeść i czym popić (nie mówię tu o wodzie, kawie czy sokach).

Roczek Róży musi być przygotowany co najmniej tak, jakby zjawić się miała na nim sama królowa angielska. Musi być wszystko perfekcyjne, dobrze dobrane i nie mogę zaliczyć żadnej wpadki. Ocenie poddane będzie wszystko: od poziomu wysprzątania domu, przez dekoracje, jedzenie i zabawy, aż po zachowanie córki i innych dzieci (jakbym miała na to jakiś wpływ). Z jednej strony chcę przygotować takie przyjęcie urodzinowe córeczce, że pójdzie im w pięty. Z drugiej, mam ochotę zignorować moją napuszoną rodzinkę i zrobić luźną imprezę z papierowymi naczyniami i daniami przywiezionymi przez catering.

Jako, że nie przepadam za zimą i wszystkimi jej elementami to bardzo pocieszające jest dla mnie, że niemal każdej doby dzień się wydłuża. Rano trochę szybciej robi się jasno, wieczorem później zapada zmrok. Zmiany są na razie niewielkie, ale ja już je dostrzegam i bardzo, ale to bardzo się z nich cieszę. Nie mogę doczekać się początku marca, gdy do rozpoczęcia kalendarzowej wiosny zostanie niepełny miesiąc, na dworze dostrzec będzie można pierwsze oznaki wiosny. Wtedy na pewno mój humor się poprawi, a chęć do pracy się zwiększy. Zawsze tak mam gdy aura pogodowa ulega zmianie.

Nie mogę powiedzieć, że początek tego roku jest dla mnie bardzo zły pod względem zawodowym. Na razie idzie mi całkiem nieźle, radzę sobie jakoś z klientami i ich problemami, asystent klienta Zgierz. Mimo wszystko wiem jednak, że gdy tylko temperatura na dworze przekroczy 10 stopni Celsjusza, a słońce będzie gościło na naszym niebie o wiele częściej to we mnie wstąpią nowe siły do życia i pracy. Dla klientów będę dziesięć razy bardziej wyrozumiały niż teraz, dni będą płynęły mi szybciej i przyjemniej.

Póki co mam wrażenie, że czas płynie okropnie wolno. Dzień za dniem wlecze się jak żółw – tylko weekendy mijają mi bardzo szybko. Nie mogłoby być odwrotnie?

Moi rodzice najwyraźniej nie są zadowoleni z tego, że podjąłem pracę jako asystent handlowy Pruszków i zająłem się obsługą klienta i sprzedażą usług. W umysłach wielu współczesnych Polaków nadal rządzi przekonanie, że asystenci handlowi i inni doradcy klienta to ludzie pracujący w celu utrudnienia nam życia, zadawania mnóstwa niepotrzebnych pytań czy namawiania nas do zrobienia takiego lub innego zakupu. Fakt – praca asystenta związana jest ze sprzedażą, jednak pamiętajmy, że sprzedawca nie ma żadnej możliwości przymuszenia nas do czegokolwiek i ostateczną decyzję i tak podjąć musimy my. Jeśli sprzedawcy uda się nakłonić nas na coś, czego nie chcieliśmy, jest to tylko i wyłącznie nasza zasługa (albo wina – jak kto woli).

Po paru miesiącach pracy w zawodzie asystenta handlowego zauważam, że to zajęcie kryje w sobie bardzo dużo dobrego i można w nim zarobić więcej niż w innych zawodach, co mi akurat bardzo odpowiada. Rozmawiając z klientami jestem kulturalny i nigdy nie robię nic na siłę, a tym bardziej nie zmuszam ich do skorzystania z mojej oferty. Moim zadaniem jest upewnienie się, że klient doskonale wie na co się decyduje i jakie będą tego konsekwencje. Jeśli uda mi się to zrealizować, to ja ze swojej strony nie mam sobie nic do zarzucenia. Nikogo nie okłamałem, nikomu na złość nie zrobiłem i tak dalej.

Lubię swoją pracę i na pewno nie mam zamiaru rezygnować z niej tylko dlatego, że tak chcą moi rodzice. Oni mieli swój czas na podejmowanie swoich decyzji i popełnianie swoich błędów. Teraz jest mój czas!