Naprawdę nie wiem gdzie rozchodzą mi się te wszystkie pieniądze, którego każdego miesiąca dostaję na swoje konto. Gdybym zarabiała półtora tysiąca miesięcznie to wiedziałabym, że nie jestem w stanie nic odłożyć i za otrzymywaną kwotę ledwo co uda mi się utrzymać, dlatego nie dziwiłoby mnie zero złotych na koncie. Niestety nie zarabiam 1,5 tysiąca, a prawie trzy razy tyle w najlepszych miesiącach. Zarówno podczas miesięcy, w których moja pensja asystenta jest nieco niższa, jak i w tych, w których zarabiam naprawdę dużo, za każdym razem spłukuję się prawie do zera i nie potrafię nic zaoszczędzić. Jakiś czas temu postanowiłam sobie nawet zacząć prowadzić zapiski odnośnie wydawanych pieniędzy, jednak plan ten upadł dość szybko. Nie chciało mi się codziennie podliczać na co ile wydałam, asystent handlowy Koszalin.

Na utrzymanie wynajmowanej przez siebie ładnej kawalerki w centrum miasta wydaję około 1200 zł. Do tego dochodzą rachunki za telefon, telewizję i Internet, które wynoszą około 200 zł. Wychodzi więc na to, że przy średnich zarobkach na poziomie 3,5 tysiąca złotych zostaje mi 2100 na życie i różne drobne przyjemności, które w moim przypadku osiągają duże rozmiary.

Na pewno znaczna część mojego wynagrodzenia idzie na jedzenie. Jestem kobietą bardzo zapracowaną i nie mam czasu na robienie sobie obiadów, dlatego bardzo często jadam w restauracjach i różnego rodzaju barach. Na pewno ugotowanie obiadu na kilka dni z rzędu byłoby bardziej ekonomiczne, jednak nie mogę się do tego zmusić. Dość często wychodzę też z przyjaciółkami na miasto na zakupy, co na pewno ma opłakany wpływ na stan mojego konta.

Dzisiaj piątek, a ja nie mam jeszcze żadnych planów na spędzenie zbliżającego się weekendu. Ten tydzień w mojej pracy asystenta handlowego był wyjątkowo ciężki, dlatego należą mi się dwa dni błogiego lenistwa i nicnierobienia. Jeden z kolegów wspomniał o jakimś spotkaniu, które organizuje w swoim domu, jednak nie mam zamiaru się na nie wybierać. Marzę jedynie o ciepłych kapciach, kocu, szklance piwa i długim wieczorze przed telewizorem.

W tym tygodniu spotkałem się z paroma klientami, z którymi było mi bardzo trudno się porozumieć. Oczekiwali ode mnie jakichś niestworzonych rzeczy, których ja nie mogłem im zapewnić i dlatego rozmowy trwały dłużej niż zwykle, a do tego były bardzo wyczerpujące. Niektórzy klienci potrafią nieźle dać się we znaki i zapewnić mi zły humor na kolejne kilka dni.

Jako asystent handlowy Szczecin nie mam możliwości uwolnienia się od klientów i rozmów z nimi, a czasem przychodzą chwile, w których marzę o indywidualnej pracy sam na sam. Mógłbym zostać jakimś pisarzem i poświęcić się samotnemu tworzeniu kolejnych dzieł literackich. Takie chwile są na szczęście bardzo rzadki i trwają dość krótko, bo w rzeczywistości nigdy nie poradziłbym sobie w pracy sam na sam. Jestem zwierzęciem stadnym, który lubi towarzystwo innych osób i mimo okazjonalnych załamań, nie zrezygnowałbym z kontaktów z klientami.

Lubię swoją pracę, ale lubię też po niej porządnie wypocząć. Przeczuwam, że cały nadchodzący weekend spędzę w pozycji półleżącej. W końcu się wyśpię!

Z wielkim zainteresowaniem obserwuję zmiany, jakie zaszły w mojej przyjaciółce od chwili, gdy podjęła pracę w charakterze asystenta handlowego, asystent handlowy Ruda Śląska. Przyznam nawet, że czasem zupełnie nie poznaję osoby, z którą spędziłam ostatnich kilka lat swojego życia i czasem mam wrażenie, że dawna Angelika uciekła gdzieś w świat, a na jej miejscu pojawił się perfekcyjny klon o innych cechach charakteru. Ktoś mógłby powiedzieć, że naoglądałam się filmów science-fiction, jednak prawda jest jaka jest – po dawnej Angeli nie ma śladu,

Przyjaciółkami jesteśmy od ponad trzech lat, dlatego zdążyłyśmy się poznać na tyle dobrze, że o Angelice wiem niemal wszystko. W naszym dwuosobowym zespole to ja zawsze byłam tą, która miała najwięcej do powiedzenia i decydowała we wszystkich sprawach. Czasem denerwowało mnie, że koleżanka przyjmowała poddańczą postawę, jednak żadnymi sposobami nie mogłam jej zmusić do zmiany zachowania. Wszystko zmieniło się z momentem podjęcia przez Angelę pracy zawodowej.

Gdy patrzę na koleżankę i porównuję jak daleką drogę przeszła od czasu zatrudnienia się jako asystentka, nie mogę uwierzyć, że cały ten potencjał i siła charakteru drzemała ukryta w Angelice. Jakim cudem nie umiałam dostrzec jej pewności siebie i zaradności w życiu? Może to moje zachowanie nie pozwalało się Angeli rozwijać, bo zawsze z góry zakładałam, że koleżanka sama sobie nie poradzi i muszę ją nakierować.

Wiele negatywnych rzeczy można by powiedzieć o pracy asystenta handlowego, ale na pewno nie można jej zarzucić tego, że jest mało pouczająca. Idąc do pracy w zawodzie asystenta byłem niepewnym siebie i bardzo nieśmiałym chłopcem, który jakiś czas temu skończył technikum zawodowe i od tego czasu nie mógł znaleźć pracy. Długoletnie bezrobocie zniszczyło moją pewność siebie, którą bardzo trudno było mi odbudować. Dopiero praca asystenta sprawiła, że w ciągu zaledwie kilku tygodni musiałem zupełnie przewartościować swoje życie i uwierzyć we własne umiejętności.

Praca z klientem jest zajęciem wymagającym dużo cierpliwości i pewności siebie, bez których prawie każdy klient wejdzie nam na głowę. Jeśli z zawodem asystenta wiązałem jakieś nadzieje, to musiałem dość szybko nauczyć się reagować w odpowiedni sposób w konkretnych sytuacjach. Dzięki pracy asystenta na powrót stałem się dawnym mną, a odzyskana wiara we własne siły przełożyła się również na życie prywatne.

Po kilku tygodniach od rozpoczęcia pracy asystenta, asystent handlowy Rzeszów, znajomi zaczęli zauważać zmiany, jakie we mnie zaszły. Wiele osób mówiło mi, że nagle stałem się bardziej otwarty, dowcipny i pewny siebie. Nagle moja grupa znajomych zaczęła się powiększać, a ja przestałem spędzać soboty w domu. Niemal co tydzień wychodziłem na jakieś imprezy, domówki czy do pubów. Skończył się okres samotności – zaczął się czas nowych możliwości i rozwoju!

Zawsze byłem bardzo zżyty z moją mamą, dlatego jak tylko dowiedziałem się o tym, że to ja zostałem wybrany na stanowisko asystenta handlowego w wałbrzyskiej firmie consultingowej natychmiast sięgnąłem po telefon komórkowy i wybrałem numer mojej mamy. Narzeczona mogła poczekać jeszcze chwilę z usłyszeniem radosnych wieści, a mama musiała dowiedzieć się już teraz. To w końcu ona wspierała mnie najbardziej w całym procesie rekrutacyjnym, powtarzała, że jestem zdolny, ambitny i na pewno mi się uda.

Jak się spodziewałem, mama wpadła w ogromny zachwyt i była przeszczęśliwa z powodu tego, że jej jedyny syn rozpoczął pierwszą w swoim życiu pracę! Zaprosiła mnie na pyszny domowy obiad, a ja chętnie z tego zaproszenia skorzystałem. W końcu nie ma to jak mamina pomidorówka i schabowy z pieczonymi ziemniaczkami. Palce lizać!

Od razu wyszedłem z wynajmowanego mieszkania i udałem się do mamy, by wspólnie pozachwycać się moim zawodowym sukcesem, asystent handlowy Wałbrzych. Po pysznym obiedzie przyszedł czas na mój ulubiony deser – ciepłą szarlotkę z lodami i bitą śmietaną. Zanim się zorientowałem, okazało się, że u mamy zasiedziałem się zbyt długo i nadeszła pora powrotu do mieszkania, które wynajmowałem z narzeczoną. Po czasie zauważyłem, że ukochana dzwoniła do mnie już kilka razy i na pewno strasznie martwi się czy nic mi się nie stało. Wróciłem do mieszkania, dostałem burę za nieodzywanie się, a na wieść, że byłem u mamy by świętować swoje zatrudnienie narzeczona obraziła się śmiertelnie i przestała się odzywać. Fakt, że zapomniałem jej o tym powiedzieć, ale i tak się w końcu dowiedziała. Nie wiem o co jej chodzi.

Jutro mija druga rocznica rezygnacji z kariery w zawodzie asystenta handlowego, którą mam zamiar bardzo hucznie uczcić z moimi znajomymi. Większość osób świętuje awanse czy urodziny, a ja postanowiłem, że co roku będę świętował dzień, w którym zdecydowałem się wyrwać z kieratu pracy w charakterze asystenta handlowego i odmienić swoje życie. Dokładnie dwa lata temu rozpoczął się nowy etap mojego życia, w którym postanowiłem robić wszystko na 100% i walczyć o wymarzoną przyszłość zawodową. Praca w charakterze asystenta na pewno nie była zajęciem wymarzonym, dlatego musiałem ją zostawić, asystent handlowy Elbląg.

Jeszcze dwa lata temu określiłbym się jako człowieka mało zaradnego, nieszczęśliwego i niezadowolonego ze swojego życia zawodowego i osobistego. Nie lubiłem pracy asystenta i to uczucie przekładało się na wszelkie inne aspekty mojego życia. Skoro w pracy byłem niepewny siebie, taki sam stawałem się w życiu prywatnym. Nie miałem dziewczyny, ani przyjaciół, a połowa rodziny uważała mnie za nieudacznika.

Gdy w końcu podjąłem decyzję o zmianie swojego życia, nagle wszystko zaczęło zmieniać się na lepsze. Znalezienie nowej, ciekawej pracy nie zajęło mi tak dużo czasu, jak mógłbym się spodziewać, dlatego poczułem, że jakaś siła prowadzi mnie w dobrą stronę i pokazuje co robić. Po znalezieniu pracy przyszła kolej na znajomych, następnie na dziewczynę. Rodzina w końcu zauważyła, że jak chcę to potrafię i nikt nie wytykał mnie już palcami uważając za czarną owcę. Takie zmiany w życiu trzeba uczcić!